مریم

چقدر خوشحالم که به خاک سپردمت
خوشحال تر
به خاک رفتنت در یادم جاودانت کرد
هم کلاسی
اگر بودی مثل همه دیگران در بزرگ شدنم محو می شدی
و تنها خاطره بودی از بودنی
حالا تو تنها تجربه ام هستی
مرگ را فهمیدم
وبی سعی  باورش کردم…..وقتی دیگر تو رو نیمکت مان ننشستی

دانستم

مرگ یعنی اینجا نبودن….و جایی دیگر بودن

حتما بغل دستی هایت را خوب می خندانی ………….

فراموش نکن پاکنت را روی میز جا نگذاری

و اصلا نگران حساب نباش

…………………………..تقلب می کنیم .